نوشته شده توسط: یوسف نکوئی
دیدار از زندگی عشایر کوچ نشینی که در شش ماهه دوم سال در استان خوزستان اقامت دارند، تصویری هفت رنگ از چادرهای سفید که مردانی در آن اتراق کرده اند و زنانی زیبا که دامنهای پرچین و رنگارنگشان دل بیننده را به مهمانی رنگها می برد نیز مطمئنا علاقه مندان خاص خود را دارد.
در این تصویر الوان، طبیعت سرسبز، گوسفندان ایل و بزغاله های زیبای نورسیده آنها را در دامن خود می پرورد و نوای زنگوله های این موجودات به همراهی صدای خلخال پاهای زنان عشایر سمفونی کوچ ایل را با هم می نوازند.
نوشته شده توسط: یوسف نکوئی
تالابهای زیبا و وسیع مانند تالاب هورالعظیم در دشت آزادگان و تالاب بین المللی شادگان، پارکهای جنگلی دزفول، شوشتر، مسجدسلیمان، نرگس زارهای طبیعی بهبهان و منطقه جنگلی دب حردان از دیگر جاذبه های طبیعی خوزستان به شمار می روند. تالاب بین المللی شادگان در جنوب خوزستان با وسعتی برابر با 400 هزار هکتار متشکل از عرصه های آب شیرین ، شور و لب شور است که شهرستان شادگان و روستاها و نخیلات آن را چون نگینی در بر گرفته است .
از این مقدار مساحت تالاب ، پهنه ای حدود 327 هزار هکتار آن به لحاظ داشتن طبیعت بهتر و تنوع زیستی قابل توجه طبق مصوبه شورای عالی حفاظت محیط زیست در سال 1351 به نام پناهگاه حیات وحش شادگان جزو مناطق چهارگانه سازمان حفاظت محیط زیست به ثبت رسید. تالاب شادگان از تالابهای نادر و مهم کشور است که به رغم فصلی بودن بخش آب شیرین آن ، آب شور تالاب به دلیل متصل بودن به خورها و خلیج فارس ، دایمی و پرآب است . بنابر این اکوسیستم و گیاهان و جانوران و بطور کلی تنوع زیستی در دو محیط را می توان در آن ملاحظه کرد. در این تالاب پوشش گیاهی زیبایی از "چولان " (گبن )، "بردی "، "نی " و علف شور دارد و بیش از 150 گونه پرندگان شاخص و حمایت شده نظیر "اردک مرمری "، "تنجه "، "گیلانشاه خالدار"، "فلامینگو"، "اردک سرسفید"، "لیکوتالابی " و نیز ماهیانی نظیر "شیربت "، "بنی "، "کپور"، "بیاح "، "شانک " در آن به وفور یافت می شوند و همچنین لاک پشت فراتی (لاک نرم ) نیز از جمله گونه های جانوری زیبای موجود دراین تالاب است .
طبق آمار رسمی 260 گونه پرنده از جمله 175 گونه پرنده مهاجر در فصول مختلف دراین تالاب زندگی می کنند و همه ساله درفصل مهاجرت ، پرندگان گوناگونی از سیبری و دیگر نقاط سردسیر برای زمستان گذرانی و زاد و ولد در این تالاب فرود می آیند که تجمع آنها در نقاط مختلف تالاب و حتی آبگیرهای کنار جاده اصلی مناظر بدیعی در کنار آب پدید می آورد.
این پرندگان مانند مرغابی ، غاز و درنا به دلیل سرمای شدید مناطق شمالی ، تالابها و زیستگاههای خوزستان را برای گذراندن فصل زمستان انتخاب می کنند. اردک ها، شکاریها، حواصیل ها، کاکایی ها، باکلان ، فلامینگو، کشیم و کنار آبچر از انواع پرندگان این تالاب است .
پرندگان مهاجر به تالاب دو گونه اند: پرندگان مهاجر تابستانه که معمولا مهاجرتی شرقی غربی دارند و به منظور زاد و ولد وارد خوزستان می شوند مانند انواع کوکر (باقرقره ) و کبوتر و در دیگر مهاجران زمستانه که مهاجرت شمالی ـ جنوبی دارند.
روستاییان بومی حاشیه این تالاب مردمی خونگرم و صمیمی هستند که اکثرا به زبان عربی سخن می گویند، با هماهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان روستای "رگبه " به عنوان روستای نمونه و پایگاه گردشگری تالاب تعیین شده و افرادی در زمینه راهنمایی و ارائه خدمات مورد نیاز به گردشگران تعیین شده اند. همواره می توان قایقهایی با قایقرانان نوجوان را درکنار آب منتظر یافت که با کمترین توقعی و مختصر اشاره ای "مردی های " (پاروهای مخصوص ) قایقها را به آب انداخته و روح انسان را برفراز پهنه وسیع تالاب با رقصی بانشاط پرواز می دهند.
مناظر بسیار زیبا بویژه در فصل بهار و اواخر زمستان بسیار دیدنی است ، همواره می توان گاومیشهای شناور درآب را دید که به فرمان کودکی دست از آب تنی شسته و در خشکی به دنبالش روانه می شوند، نیزارها، نخلها و زنان روستایی زحمتکشی که پا به پای مردان خود تورهای ماهیگیری را تعمیر می کنند و علاوه بر آن همیشه بافته های حصیری رنگارنگ زیبایی دارند که می توان به یادگار از این سرزمین به همراه برد.
نوشته شده توسط: یوسف نکوئی
"مال آقا "روستایی در 32 کیلومتری شهرستان باغملک در این استان با بافت سنتی که کاملا بافت قدیمی خود را حفظ کرده است.
مال آقا درمنطقه ای کوهستانی از سلسله جبال زاگرس واقع شده که رودخانه ای مواج و سرد از کنار آن می گذرد و مسیر فرح بخش و زیبایی را ایجاد کرده است، همه ساله خصوصا در دو فصل بهار و تابستان دهها هزار نفراز اقصی نقاط خوزستان برای گذراندن اوقات فراغت و سیاحت به این مکان خوش آب و هوا سفر می کنند. علاقمه مندان دیدار این روستای زیبا از شهر باغملک که به سمت مال آقا حرکت می کنند با پشت سرگذاشتن شهر قلعه تل و طی حدود چهار کیلومتر راه با دیدن تپه ها و کوهها و نسیم خنک کوهستان و جنگلهای انبوه بلوط، گویی وارد دنیایی متفاوت تر از خوزستان شده اند. کمی جلوتر، روستای تمبی با قدمتی چند هزار ساله و بافتی زیبا در دل کوهستان در مقابل دیدگان گردشگران قد علم می کند و آنان را به یاد صفا و صمیمیت روستا می اندازد مکانی که روستایی باستانی را با همین نام مدفون شده در زیر پا دارد.
گفته می شود چندی پیش تعدادی از اهالی روستا که در پی حفاری خانگی بطور اتفاقی با بخش هایی ازمنطقه مدفون شده با آثار باستانی گرانقیمت و ارزشمندی مواجه شدند
نوشته شده توسط: یوسف نکوئی
با توجه به پیشینه تاریخی منطقه زاگرس که در گذشته های دور مهد تمدن و فرهنگ عیلامیان بوده ، این سرزمین پیوسته بستر مناسبی برای رشد و شکوفایی هنر و صنایع دستی در زمینه های مختلف به شمار آمده است . همچنین تعدد و تکثر قومی و فرهنگی مردم خوزستان (بختیاریهای ساکن شمال و شرق خوزستان ، اعراب ساکن در جنوب و غرب استان و ساکنان بخشهای مرکزی که عمدتا شهرهای اهواز، دزفول ، شوش و شوشتر را شامل می شود) موجب شده تا صنایع دستی در خوزستان از تنوع چشمگیری برخوردار شود. وجود عشایر کوچ رو که خود حافظ هنرها و صنایع دستی خاص هستند موجب تنوع رشته ها و نیز ترویج صنایع دستی به دیگر مناطق شده است . از عمده ترین صنایع دستی رایج در استان می توان به طور مختصر به موارد زیر اشاره کرد:
کپوبافی : یکی از صنایع دستی بومی و خاص استان محصولاتی به نام کپو می باشد که با پیچش ساقه های مرکزی و جوان نخل به دور ساقه های کرتک شکل می گیرد و با نقش اندازی کامواهای الوان ، زیبایی آن چند برابر می شود. مرکز بافت کپو، دهستان "شهیون " واقع در شهرستان دزفول بوده و معمولا به شکل سبدهای در دار و بدون در به صورت سینی در اندازه های مختلف رنگی و ساده بافته می شود.
حصیر: حصیربافی از قدیمی ترین صنایع دستی و شاید کهن ترین آنها در استان می باشد. این هنرـ صنعت در خوزستان بسیار پررونق بوده به طوری که فرآورده های آن در همه نقاط ایران عرضه می شود. امروز در نقاط مختلف خوزستان هر جا که دسترسی به برگ نخل و نی و ترکه امکان پذیر باشد می توان حصیربافی را دید. شهرهای آبادان خرمشهر، شادگان و دشت آزادگان از مراکز عمده تولید این محصول است
قالی محلی : نوعی قالی با کیفیت بالا و نقوش بسیار متنوع در شمال استان توسط زنان و دختران بختیاری بدون بکارگیری نقشه از پیش طراحی شده و فقط با تکیه بر ذهن خلاق آنان تولید می شود. نقوش این قالیها بسیار متنوع و چشم نواز است و اکثر نقوش از طبیعت و محیط اطراف زندگی آنان مانند گل ، کاسه ، ماهی ، پروانه ، شانه و... تشکیل می گردد. شهرهای مسجد سلیمان ، اندیمشک و ایذه از مراکز تولید این محصول می باشد.
گلیم : هفتگل یکی از بخشهای شهرستان رامهرمز از مناطق عمده تولید گلیم در استان است که اکثر بافندگان آن ترک زبان و از عشایر قشقایی هستند.
احرامی : احرامی (سجاده ) نوعی زیرانداز محسوب می شود که درقدیم به عنوان سجاده نماز و در ابعاد محدود 90 در70 سانتی متر تولید می شده اما اکنون در ابعاد مختلف بافته می شود و گاه بافت آن تا طول سه متر به عنوان کناره یا روژله ای هم سفارش داده می شود. به طور کلی بافت احرامی در خوزستان از سابقه دیرینه ای برخوردار بوده و برروی دارهای سنتی دووردی تولید می شود. مواد اولیه آن را نخ پنبه و پشم تشکیل می دهد و مراکز بافت احرامی در شهرستانهای شوشتر دزفول و بهبهان است .
گیوه : گیوه ، پاپوشی است بسیار سبک و راحت که تولید آن در شهرستانهای دزفول ، بهبهان و شوشتر رواج داشته و مواد اولیه آن چرم ، پنبه و نخ تابیده و پارچه نازک نخی ، کتیرا، پوست دباغی شده ، موی بز و چسب است که با ابزار سندان چوبی ، مشته ، درفش ، چسنی ، دواگیر، چاقو، پراز و... تولید می شود.
نساجی سنتی : نساجی سنتی در استان خوزستان بویژه در شهرهای شوشتر ودزفول از قدمت بسیار بالایی برخوردار بوده تا بدانجا که قزبافی (ابریشم بافی ) در شهرستان شوشتر به گذشته های بسیار دور باز می گردد. به طوری که پارچه پوشش خانه کعبه از دیبای شوشتر تهیه می شده که به صورت دووردی و چهاروردی بافته می شود. از عمده محصولات این رشته جاجیم ، زیلو، موج ، ملحفه و انواع منسوجات است .
عبا: مرکز بافت عبا در شهرستان و از قدمت بالایی در این زمینه برخوردار است . معروفیت عبای بهبهان مدیون کیفیت بالا در بافت و مواد اولیه آن می باشد. عبا در بهبهان از پشم شتر و نیز از پشم نژاد خاصی از گوسفند عربی بافته می شود و بجز بازارهای داخلی به کشورهای حوزه خلیج فارس نیز صادر می شود.
محرق : قدمت محرقکاری دراستان خوزستان زیاد نیست و رشته ای جوان محسوب می شود اما به دلیل فراوانی مواد اولیه آن در استان ، گسترش وسیعی پیدا کرده و هم اکنون در اکثر شهرستانها و درمراکز آموزش صنایع دستی استان به علاقه مندان آموزش داده می شود. محرق کاری شباهت زیادی به معرق چوب دارد بااین تفاوت که تابلوهای محرق ، ساده تر و سریع تر از تابلوهای معرق ساخته می شود. مواد اولیه این هنر، ساقه جو و گندم است که با تکنیکی بسیار ساده برروی زمینه پارچه ای یا سطوح صاف چسبانده می شود
نوشته شده توسط: یوسف نکوئی
هورالعظیم، باتلاقها، نیزارها و سواحل زیبای خلیج فارس در جنوب و کوههای بلند و برفگیر در تمامی شمال و شرق جلگهی بسیار پست و گرم خوزستان، دورنما و چشماندازها و اقلیمهای متفاوتی در چهار سوی استان فراهم آورده است. به گزارش خبرنگار ایسنا دسترسی به آبهای آزاد در طول سواحل جنوبی و داشتن رودخانههای متعدد و پر آب که از هزارههای پیش از میلاد زیستگاه اقوام کهن ایرانی و مهد تمدن وکشت و کار و آبیاری بوده، از مشخصههای اصلی اکوتوریسم خوزستان است. به عبارتی دیگر عرصه اکوتوریسم خوزستان شامل 296000 هکتار تالاب بینالمللی شادگان و هورالهویزه میباشد. همچنین مرز آبی استان شامل 230 کیلومتر که با وجود دریاچههای پشت سد از جمله سد شهید عباسپور روی هم رفته حدود یک سوم آبهای شیرین در خوزستان جاری میباشد.
جاذبههای طبیعی و اکوتوریستی این استان عبارتند از:
«دریاچهی سد دز»
این سد به ارتفاع 203 متر بلندترین سد خاورمیانه و ششمین سد مرتفع جهان در 15 کیلومتری شمال شهر دزفول بر روی رودخانه دز بنا گردیده است که پس از اتمام قادر خواهد بود حدود ¾ میلیارد متر مکعب آب در دریاچهای به وسعت 63 کیلومتر مربع ذخیره سازد. احداث این سد و تنظیم جریان رودخانه این امکان را بوجود میآورد که دو رودخانه دز و کرخه از طریق کانالی به طول 8 هزار و 500 متر و عرض 9متر و ظرفیت 20 متر مکعب در ثانیه به هم متصل گردد و آب کافی برای آبیاری متجاوز از 30 هزار هکتار از اراضی واقع در منطقه کرخه تامین گردد. دریاچه پشت سد نیز امکانات فراوانی برای بهرهبرداریهای جهانگردی و تفریحی دارد.
«دریاچهی سد کرخه»
سد کرخه در سال 1334 شمسی بر روی رودخانه کرخه بنا شد، این سد از نوع سدهای انحرافی است که آب رودخانه کرخه را به داخل دو شهر منحرف میکند. طول سد 192 متر و ارتفاع آن 9 متر است. سد در وسط یک قسمت آبریز دارد که طول آن 123 متر و ارتفاع آن از بستر رودخانه 5 متر است. دریاچهی این سد نیز امکانات فراوانی برای بهرهبرداریهای جهانگردی فراهم آورده است.
همچنین سدهای عباسپور (سد کارون) و خلیلخان (چهاربری) نیز قابلیت بهرهبرداری برای جهانگردی دارند.
«تالاب شادگان»
تالاب بینالمللی شادگان 296 هزار هکتار مساحت دارد و از شمال به شادگان و خور «دورق» و از جنوب به رودخانهی بهمنشیر، از غرب به جاده دارخوئین و آبادان و از شرق به آبهای خورموسی محدود میشود. سطح تالاب با گیاهان آبدوست چون لویی، چولان و گیاهان غوطهور پوشیده شده و محل بسیار مناسبی برای پذیرش پرندگان آبزی مهاجری است که در پاییز از شمال اروپا، کانادا و سیبری به این منطقه روی میآورند. در این تالاب انواع ماهیان آب شیرین و شور مانند بنی، شیربد، حمری، شانک، ماهیهای پرورشی و پرندگانی چون فلامینگو، حواصیل، لکلک، غاز وحشی، اردک، گراز و … زیست میکنند. تنها زیستگاه و محل زاد و ولد اردک کرکری در جهان این تالاب است و پرندگانی چون «گیلانشاه خالدار» و «اکراس آفریقایی» نیز از نمونههای بسیار کمیابی هستند که در این منطقه یافت میشوند. تالاب شادگان زیستگاه یک سوم از گونههای جانواری و گیاهی در معرض خطر نابودی است. این تالاب طبق مصوبهی شورای عالی حفاظت از محیط زیست تحت عنوان «پناهگاه بینالمللی حیات وحش شادگان» به سازمان محیط زیست واگذار شده است.
«هورها، باتلاقها»
در استان خوزستان به علت ارتفاع پایین، در قسمتی از کرانهها به وسیله دریا و در سایر نقاط به واسطه جریان رودخانهها، باتلاقهای وسیعی به وجود آمده است که به واسطهی آب دائمی و زیاد به اسم «هور» معروفاند. هورالعظیم، هور مزرعه و الدورق از این جمله هستند.
«هورالعظیم»
هورالعظیم بزرگترین هور خوزستان از آبهای کرخ، دویرچ و قسمتی از آبهای اروند رود تشکیل شده است. این هور بزرگ که به طول یکصد کیلومتر و با عرص 15 الی 75 کیلومتر، از طرف غرب به وسیله رودخانه دجله، از طرف شرق به وسیله جلگه صاف ایران محدود شده است و در خاک عراق از طرف جنوب تا کنار دجله و از شمال تا چند کیلومتری شهر عماره ادامه دارد و در خاک ایران شهرهای بستان، سوسنگرد و هویزه کاملا در کنار این هور واقع شدهاند.
هورالعظیم محصول آب اضافی رودخانه کرخه، دجله، دویرچ اس، سراسر هور از نی پوشیده است. عمق آب در کنارههای هور کم است ولی تدریجا در وسط آن به چند متر میرسد، اکثر طوایف در داخل این هور مامن بسیار امنی برای خود تهیه میکنند که از بهم پیوستن نیها ساخته میشود. این طوایف اکثرا به پرورش گاومیش در هور و اطراف آن اشتغال دارند. حرکت در هور با راهنمایی اشخاص مطلع سهل و با قایقهای مخصوص انجام میگیرد.
نوشته شده توسط: یوسف نکوئی
درانتخابات هشتم مجلس درشهرهای استان خوزستان شور وحال دیگری وجوددارد.کاندیداهای مطرح وکاریزمایی دراین رقابت شرکت نموده اند که خود آینده امیدبخشی رابرای توسعه وآبادانی برای استان خوزستان واعتلای کشورعزیزمان به ارمغان می آورد.کاندیداهای مطرحی درشهرهای ایذه وباغملک امیدیه وماهشهر شرکت نموده اند .دراین شهرها درحوزه انتخابیه ایذه وباغملک که همیشه حضوربالای خودرا درانتخابات مختلف به اثبات رسانیده اند کاندیدای مطرحی همچون آقای علی نظرممبینی باتوجه به سابقه فرهنگی واجتماعی واشتهاری که درمنطقه بختیاری دارند ازاقبال بیشتری برخوردار می باشد وطیفهای وسیعی ازمردم این شهرها باایشان پیمان همکاری وپشتیبانی بسته اند .
همچنین درشهرهای امیدیه وماهشهر آقای دکترشمس اله بهمئی استاد دانشگاه ومعاونت دانشگاه پیام نورمنطقه خوزستان که دارای سوابق درخشان مدیریتی درشهرهای مختلف استان خوزستان داشته است سهم بسزایی درپیشبرد دانش وفرهنگ مردم خوزستان بعهده داشته است
ازاستقبال اقشارمختلف مردم علی الخصوص نسل فرهیخته وروشنفکر شهرهای امیدیه ماهشهر سربندروهندیجان برخوردار است وشانس پیروزی ایشان باتوجه به وجهه شخصیتی خاص ایشان بسیار بالا می باشد اینجانب به اتفاق جمعی ازدوستان برای این دو بزرگوار آرزوی پیروزی دراین رقابت راداریم وانشااله همه ما در24اسفند پای صندوقها رای خواهیم رفت وهرآنچه ارصندوقها بیرون آید مبارک است ومابه این دموکراسی تمکین خواهیم کرد به امید حضور سبز
نوشته شده توسط: یوسف نکوئی
نوشته شده توسط: یوسف نکوئی
در رشته کوه زاگرس چند منطقه به چشم می خورد: منطقه شمال که جاده بین شهرهایی چون قزوین، همدان و کرمانشاه آن را منطقه جنوب غربی که در تقسیمات کشوری آن را استان لرستان می نامند. مشخصه طبیعی این استان وجود کوه های بهم تنیده در قسمتهای شمالی است که از تراکم آنها در قسمت جنوبی کاسته می شود. لرستان از نظر تاریخی به دو قسمت "لری کوچک" و "لری بزرگ" تقسیم می شود. "لری بزرگ" عمدتاً کوه های بختیاری یافت می شود و در قسمت "لری کوچک" دو منطقه اصلی دیگر وجود دارد که یکی به نام "کبیر کوه" در غرب (یا غرب رودخانه سمیره) که آن را "پشت کوه" می خوانند و دیگری منطقه "پیشکوه".
نوشته شده توسط: یوسف نکوئی
یکی بود یکی نبود. یک شهری بود که هر والی و حاکمی می رفت آنجا و ظلم می کرد، وقتی مردم شهر به تنگ می آمدند و دعا می کردند، آن حاکم و والی ظالم می مرد و از بین می رفت.
خلیفه از بس حاکم فرستاد ذلّه شد و گفت اصلاً بگذار آن شهر بدون والی باشد. اما یک مردی رفت پیش خلیفه و گفت حکومت این شهر حاکم کش را بده به من. خلیفه گفت می میری ها. مرد گفت عیبی ندارد. خلیفه هم او را فرستاد به حکومت شهر حاکم کش.
حاکم جدید آمد و فهمید بله، علت درگیر بودن ( یا اجابت شدن) دعای مردم این شهر این است که فقط مال حلال می خورند. پیش خود گفت اگر کاری کنم که این مردم مثل جاهای دیگر حرام خوار بشوند، آن وقت خدا ظالم را بر آنها مسلط می کند و دیگر به دادشان نمی رسد و دعایشان گیرا نمی شود.
با این فکر آمد و شروع کرد به حکومت. مالیات ها را کم کرد و هر چه پول مالیات جمع کرد، همه را برد ریخت وسط میدان شهر. بعد دستور داد جار زدند که هر کس هر چه توانست و زورش رسید بیاید از این پولها ببرد. مردم هم طمع برشان داشت و حمله آوردند برای پول ها. اما چون آن پولها مال حرام بود، آنها حرام خوار شدند. نظر خدا هم از آنها برگشت. ظلم به آنها مسلط شد. بعد حاکم هم با خیال راحت شروع کرد به ظلم کردن.
ماند تا یک مدتی. خلیفه دید که این حاکم جدید نه تنها نمرد بلکه هر سال از سال پیش بیشتر مالیات می فرستد. علتش را جویا شد، حاکم قضیه را به او گفت. این است که گفته اند ظلم ظالم سببش نیّت و عمل خود مردم است
نوشته شده توسط: یوسف نکوئی
نمد مالی :
نمد مالی از ابتدایی ترین شیوه های نساجی است که بشر به آن دست یافته است. ماده اولیه آن از پشم است که در اثر رطوبت و فشار در هم تنیده شده و نوعی منسوج را به وجود می آورد. استحکام، انعطاف پذیری و ارزان و در دسترس بودن مواد اولیه از مزایای آن محسوب می شود ابزارکار برای تهیه نمد ساده و ارزان است و نمد مالان مزد اندکی برای تولید آن دریافت می کنند. مجموعه این عوامل باعث شده است که نمد منسوجی ارزان و قابل دسترس باشد. حتی زمانی که صرف تولید نمد می شود کوتاه است. یک زیر انداز نمدی به هر اندازه ای که باشد یک روز وقت می گیرد و 3 تا 4 روز طول می کشد تا خشک شود. حتی نمدهایی که قسمت هایی از آنها کهنه و فرسوده می شوند قابل تبدیل به نمدهای کوچکتر برای مصارف دیگری هستند. شیوه کار آن که از زمانها قدیم تا کنون تغییری نکرده است آسان است. نیش گزندگان و چنگ و دندان درندگان و حتی اشیاء تیز و برنده کمتر به آن کارگر است.
نمد در ایالات و عشایر و در روستاها و حتی در شهر مصرف دارد. گاهی از نقش ها و رنگهای زیبایی برای نقشدار کردن آن استفاده می شود. برای کپنک که نوعی پوشش چوپانی است، زیراندز، جلیقه، شنل، زیرمنقلی و پوشش اسب و قاطر کاربرد دارد. شهرکرد مهمترین مرکز ساخت نمد است درمناطق دیگر استان چهارمحال و بختیاری از جمله فارسان و لردگان نیز تولید می شود.
نقوش مورد استفاده در نمد عبارتند از: ترنج، حقه، خشت، سه جام، یک جام.
کلاه مالی:
کلاه مالی که بیشتر در شهرستانهای شهر کرد و بروجن تولید می شود از صنایع دستی بومی منطقه چهارمحال و بختیاری است. مردان بختیاری معمولاً از کلاه نمدی که جزیی از لباس محلی آنان است استفاده می کنند. کلاهها به رنگهای مشکی، قهوه ای و سفید هستند و نوعی از آن به کلاه خسروی معروف است. مواد اولیه این کلاهها کرک بز، پشم، صابون و رنگهای شیمیایی و گیاهی است.
گیوه دوزی:
از دیگر فعالیتهای چهار محال و بختیاری گیوه دوزی است که بیشتر در شهرستانهای شهرکرد و بروجن رایج است. بروجن مهم ترین مرکز فعالیت گیوه دوزی است. گیوه که پاافزاری مقاوم و راحت و متناسب با منطقه کوهستانی این استان و گذرگاههای صعب العبور آن بخصوص در فصول کار و فعالیت است، در سالهای اخیر از رواج و رونق آن کاسته شده است که یکی از مهم ترین دلایل آن کمبود جنس و گرانی آن است.
گیوه های بافته شده از تخت پارچه ای و گاهی لاستیکی و رویه آن از نخ و نوارهای متصل کننده از چرم گاو است. رویه گیوه معمولاً از شهرضا و آباده و تخت گیوه بیشتر از شهرضا و شیراز وارد می شود. در یک کارگاه با یک نفر استادکار روزی یک جفت گیوه دوخته می شود. انواع گیوه های این منطقه عبارت است از: گیوه تخت ملکی، تخت لاستیکی و غلاتی.
قفل سازی:
قفل سازی در چالشتر از شهرهای استان چهار محال بختیاری از دیر باز رواج داشته است. قفل سازان چالشتری این حرفه را از پدران خود آموخته اند و می شود گفت که شغلی ارثی است. ساخت آن به این شکل است که ابتدا تنه قفل که حاوی دستگاه قفل است ساخته می شود و سپس زبانه آن را که از حلقه در یا جعبه آن می گذرد جوش می دهند و سوراخ قفل را با مته کمانی حفر می کنند. سپس کار سوهان زدن رویه قفل و حلقه را انجام می دهند که نیاز به ظرافت خاصی دارد و در آخر تمام قفل را پرداخت می کنند.
به طور کلی در چالشتر که مرکز فلزکاری بوده است کلیه ابزار فلزی مانند چاقو، قیچی، کلاه خود، شمشیر و دیگر ابزار مورد نیاز در بافت گلیم و قالی و خیاطی توسط هنرمندان قفل ساز انجام می شده است. همچنین انواع انبر، درکوب و وسایل تزیینی مورد استفاده در درها و پنجره ها با ظرافت و سلیقه های خاصی ساخته می شد. تزئینات و نقوش روی درهای چوبی بوسیله میخ های تزئینی به استحکام و زیبایی درها کمک می کرده است. از دیگر محصولات دست ساز این بخش تفنگ بوده است که بنام استاد این کار احمد نیکزاد (احمد قفل ساز) معروف است.